Ο ΣΘΙΕ ταξιδεύει στη ΣΑΡΔΗΝΙΑ
SOCIAL THERAPY
(KA1 – Mobility for Youth Workers)
by Κατερίνα Στανίτσα – Ειρήνη Σκούρα
(εθελόντριες του Συνδέσμου Θεραπευτικής Ιππασίας)
Στα πλαίσια του προγράμματος ERASMUS + και σε συνεργασία με την οργάνωση Coda di Lupo είχαμε τη χαρά να συμμετάσχουμε στο project “Social Therapy” το οποίο διεξάχθηκε στη Σαρδηνία. Τo project απευθυνόταν σε εκπαιδευτικούς, κοινωνικούς λειτουργούς, εργαζόμενους με τη νεολαία, συμμετέχοντες με ειδικές ανάγκες (αναπηρία, μαθησιακές δυσκολίες, προβλήματα υγείας), ψυχολόγους, εργαζόμενους με άτομα με ειδικές ανάγκες. Εκτός από την Ελλάδα συμμετείχαν η Κροατία, η Λετονία, η Ιταλία, η Ισπανία, η Ρουμανία, η Πορτογαλία, η Αυστρία και η Κύπρος.
Στόχος του προγράμματος ήταν να απαντήσει, μέσω της Κοινωνικής Θεραπείας (Social Therapy), στο ερώτημα «Πώς μπορούν οι εκπαιδευτές, η κοινωνία, οι μη κυβερνητικοί οργανισμοί, ο κόσμος του εθελοντισμού και της κοινωνίας των πολιτών, να δράσουν ώστε μια κατάσταση αναπηρίας ή άλλης δυσκολίας να μην γεννήσει απομόνωση, μοναξιά και κοινωνικό αποκλεισμό».
Από την πρώτη κι ολας μέρα φάνηκε ότι η εμπειρία θα ήταν ενδιαφέρουσα. Η γνωριμία με τους υπόλοιπους συμμετέχοντες έγινε εν είδει παιχνιδιού.
Έπειτα, χωρισμένοι, τυχαία, σε τέσσερις ομάδες συζητήσαμε και φτιάξαμε κολλάζ με τις δυνάμεις, τις αδυναμίες, τις ευκαιρίες και τις απειλές που μπορεί να συναντήσει ένας εργαζόμενος με τη νεολαία (youth worker).
Την ίδια μέρα, οι συμμετέχοντες κάθε χώρας είχαν 15 λεπτά για να παρουσιάσουν τον οργανισμό τον οποίο εκπροσωπούσαν. Αν και λίγος ο χρόνος, καταφέραμε να μεταφέρουμε τις πληροφορίες που χρειαζόταν για να περιγράψουμε το έργο του ΣΘΙΕ, χρησιμοποιώντας και φωτογραφικό υλικό. Τα σχόλια που ακούσαμε ήταν θετικά. Μάλιστα πολλοί, μην έχοντας έρθει ποτέ σε επαφή με άλογο, πόσο μάλλον με τη θεραπευτική ιππασία, εντυπωσιάστηκαν. Οι περισσότεροι, έχοντας καλυφθεί από τα όσα τους είπαμε, ενδιαφέρθηκαν να μάθουν κυρίως τον τρόπο με τον οποίο επιλέγουμε το άλογο σε σχέση με το παιδί.
Καθ’ όλη τη διάρκεια του προγράμματος είχαμε την ευκαιρία να μάθουμε περισσότερα για τα οφέλη της κοινωνικής θεραπείας και πιο εξειδεικευμένα της ομαδικής θεραπείας. Είχαμε, επιπλέον τη δυνατότητα να δούμε στην πράξη πώς λειτουργούν αυτά καθώς για κάθε θεωρία υπήρχε ένα αντίστοιχο παιχνίδι – άσκηση. Χαρακτηριστική ήταν η άσκηση του «Πύργου με το Αβγό», την οποία ευχαριστηθήκαμε, γιατί απαιτούσε την καλή συνεργασία όλων προκειμένου να μην «γκρεμιστεί ο πύργος». Κατά τη διάρκεια της εργασίας άλλοι συμμετέχοντες είχαν δεμένα χέρια, άλλοι κλειστό στόμα και άλλη μαύρη μάσκα στα μάτια και στόχος ήταν να μην αποκλειστεί κανείς από τη διαδικασία.
Δεν έλειψαν όμως και οι δραστηριότητες που προωθούσαν την αυτογνωσία, όπως «Το πιάτο της ζωής», κατά την οποία έπρεπε να τοποθετήσουμε σε ένα πιάτο ζυμαρικά διαφόρων σχημάτων, που συμβόλιζαν τη λογική, το πνεύμα, την κοινωνικότητα, τη συναισθηματικότητα, τη δημιουργικότητα και τη φυσική κατάσταση, σε ποσότητες ανάλογες με την εικόνα που είχε ο καθένας για τον εαυτό του, ώστε να δούμε κατά πόσο έχουμε ισορροπία στη ζωή μας.
Κορυφαία στιγμή, ήταν η γνωριμία μας με τους τετράποδους βοηθούς της οργάνωσης «Κοινωνική διευκόλυνση με τη μεσολάβηση των ζώων». Ζωγραφίσαμε, επιπλέον και facilitation cards, δηλαδή κάρτες διευκόλυνσης, οι οποίες χρησιμεύουν βοηθητικά/ εκπαιδευτικά, με σκοπό ο θεραπευόμενος να μάθει να εκφράζει τις ανάγκες αλλά και τα συναισθήματά του.
Μάθαμε, επίσης, τα «βήματα» του «Χωρού της Ζωής» (Bio-dance, the Dance of Life), ο οποίος αναπαριστά τον τρόπο που κινούμαστε στη ζωή, τις γνωριμίες και τους αποχωρισμούς, την αισιοδοξία, την αλληλεγγύη, τη στήριξη, τις δυσκολίες.
Οι διοργανωτές φρόντισαν την τελευταία μέρα να μας χαλαρώσουν με βόλτα και ξενάγηση στην πρωτεύουσα της Σαρδηνίας , το πανέμορφο Κάλιαρι.
Και να μας ψυχαγωγήσουν με Κανόε- Καγιάκ.
